دلنـوشتـــه کوتاه
*جانباز، شهید زنده است*
ابتدای سخنم را بنام علمدار و پرچمدار کربلا ساقی دشت نینوا حضرت ابالفضل
العباس (ع) آغازمیکنم .
گروهی برای حفظ میهن اسلامی و اینکه کشورشان بدست نااهلان نیفتد به
جنگ با دشمن عازم جبهه جنگ شدند گروهی در این نبرد هشت ساله شهید
شدند و گروهی هم زخمی و اثرات جنگ در بدنشان برای همیشه ماند
عده ای عضو بدنشان قطع شد برخی شیمیایی
اینان در واقع جانبازانی هستند که زمان جنگ دلیرانه جنگیدنند هر چند که
قسمتشان شهادت نبود ولی قطعه ای از بدنشان آنجا ماند.
چه درد آور خواهد بود اگر ما خدای نکرده بخواهیم با صحبتهایمان دل
این بزرگان روبدرد بیاوریم و یا حتی نتوانیم در جامعه به مشکلات این قشر
فداکار توجه کنیم و احیاناً زخم زبان بزنیم. باید احترام و حرمت این قشر
رو نگه داریم قشری که با جان دل جنگیدنند و حتی بعضی ازاین جانبازان
عزیز هم اکنون از حراست میهنمان دریغ نکردنند و مشغول وظیفه هستند.
آنان بخاطر ما راهی جنگ شدند تا ما آسوده خاطر باشیم و گرنه اگر
رشادتهای این بزرگان نبود قطعا میهنمان به تاراج میرفت و معلوم نبود
وضعیتمان چه میشد کما اینکه در کشورهای دیگه الان شاهد هستیم که
بیگانگان برکشورهایشان مسلط شده اند .
به یاد آن جانبازی که سالهاست روی تخت بدون هیچ حرکتی ، و یا آن
جانبازی که سالهاست روی ویلچر، آن جانبازی که شیمیایی شده ، آن
جانبازی که قطع نخاع شده و .................
پس کاش بیش از این قدردان این عزیزان باشیم .
اینان سزاوار احترامند فرق نمیکند از چه دین و مسلکی باشی
اینان پای دین و شرفشان ایستادنند اینان جانانه جنگیدنند برخی ازآنان
روزی هزار بار شهید شدند .
جانبازان یادگار شهدای ما هستند پس یادشان در تاریخ جنگ همیشه
ماندگار است
پس به یاد رشادتهایشان یک صلوات .................
